Almaty

Tot mijn schrik kwam ik er achter dat ik nu ruim een maand in Almaty zit, en ik nog geen adequate beschrijving heb gegeven van de fysieke omgeving waarin ik me nu bevind. Zoveel te schrijven, zo weinig tijd (nou ja...). Zoals elke scholier al op vroege leeftijd meekrijgt is de achtergrond van cruciaal belang om welke gebeurtenis of ontwikkeling dan ook goed te beoordelen, en tot nu toe konden mijn activiteiten zich net zo goed op elke andere plaats in de wereld afspelen. Voor jullie is het wellicht ook interessanter dan voor de zoveelste keer te horen waar ik ben doorgezakt. Bij deze!

Almaty heeft ongeveer 1,7 miljoen inwoners en ligt aan de rand van het Zailiysky Alataugebergte. Vanaf de meeste punten in de stad (mijn kamer op de 5e verdieping incluis - omdat de lift niet werkt krijg ik ook nog wat gratis extra beweging) zijn de bergen goed te zien en vormen ze een schilderachtig decor voor een even schilderachtige (?) stad. De navigatie is ook zonder Tom-Tom best te doen - het zuiden is omhoog en als je de belangrijkste straten kent kom je een heel eind. Ongelukkigerwijs heeft men na de val van de Sovjetunie het kind met het badwater weggegooid - kleurrijke straatnamen als Lenina, Karl Marx en Kommunistichesky zijn veranderd in Kazakhstaanse namen die niet interessant genoeg zijn om jullie mee te vervelen (in het Westen, waar we allang weten dat het kapitalisme ook tal van problemen kent en waar Marx sinds kort weer de covers van respectabele tijdschriften siert, kunnen we het gedachtegoed van deze denkers wellicht wat beter op waarde schatten). In een onbelangr, ehh, oude taal betekent Alma-Ata 'vader van appels', en omdat Almaty het kloppende culturele en commerciële hart van Kazakhstan is, is een vergelijking met de Big Apple snel gemaakt en zeker op zijn plaats. Zit ik dan niet op het Harvard van de steppen, met het Manhattan van Eurazië kan ik best leven.

Een student vertelde me dat KIMEP vroeger een opleidingsinstituut voor bureaucraten (ik heb het liever over 'civil servants') was, wat misschien verklaart dat ik inderdaad in een van de beste wijken in het zuiden van de stad woon (de Bronx en Harlem liggen in het noorden en westen, maar net als in New York is het waarschijnlijk verstandiger om die gebieden te mijden). Op steenworp afstand bevinden zich een op Amerikaanse leest geschoeide out-of-town shopping mall (alleen dan niet helemaal out-of-town), eettentjes waar je voor 2,5 tot 100 euro kan lunchen of dineren, het financiële district, appartementencomplexen in aanbouw (hoewel de verhalen over nooit afgebouwde flats in dit deel van de wereld me bekend zijn en ik de hijskranen nog niet in actie heb mogen zien) en een aantal prijzige Franse en Italiaanse couturiers, die als ik in de collegezalen om me heen kijk in ieder geval voor de devaluatie behoorlijk populair bij mijn medestudenten waren. Het enige gemak wat niet binnen handbereik is is de grootste markt, de Groene Bazaar (voor een bezoek moet ik een busrit van 10 minuten en een kaartje van 13 cent overhebben).

De vergelijking met New York zou uiteraard mank gaan zonder een Central Park. Er zijn twee kandidaten: het Paniflovpark wat redelijk centraal ligt, onderdak biedt aan de kathedraal en het oorlogsmonument waar we eerder weggejaagd waren en enorm populair is bij pasgetrouwden (afgelopen zaterdag hebben we in een half uur niet minder dan 8 paren gespot) en het Central Park (gezien de naam een ideale kandidaat, ware het niet dat het niet echt centraal maar wat meer naar het oosten ligt) waar je bootjes kan huren en (!) naar de dierentuin kan. Ik zit nog te twijfelen wat de beste gelegenheid is om deze trekpleister met een bezoek te vereren, maar misschien moet ik gewoon meerdere keren gaan. In Moskou werd me de kans om een Russische zoo aan te doen op uiterst onfortuinlijke wijze door de neus geboord (een paar anderen hadden het de avond tevoren zo bont gemaakt dat we pas na 3 uur de deur uit konden), dus ik heb wat in te halen!